Update: Carnaval nog veel meer.

Bon Nochi!

Soms verloopt de tijd sneller dan je zelf door hebt. Zo kwam ik er ook achter dat het alweer een tijd geleden was dat ik een reisverslag heb getypt voor jullie. Sommige volgen ook de reisverslagen van mijn reisgenootjes zodat ze toch een update hebben; voor de anderen komt hier de update 

Er is ondertussen natuurlijk weer heeel erg veel gebeurd. Helaas ook wat minder leuke dingen.
Jolanda is vanaf 26 januari, ongeveer 2 weken offline geweest door een fikse urineweg,- en nierinfectie. Mensen zijn voor mij niet snel zielig, maar nu was ze echt zielig! Na de nodige ziekenhuisbezoekjes en een telefoongesprek met ambulancepersoneel om 4 uur ’s nachts, is uiteindelijk toch alles goed gekomen. Achteraf bleek dat ze eigenlijk in het ziekenhuis had moeten liggen!!!! Gelukkig is ze nu officieel weer beter verklaard door de artsen.
Ik wil hierbij de personen bedanken die ‘paracetamol’ en ‘ibuprofen’ hebben uitgevonden. Ook gaat mijn dank uit naar de uitvinder van het medicijn ‘diclofenac’, alleen jammer van de bijwerkingen.
Ondanks dat het een ‘kill-medicijn’ is, wil ik ook mijn dank betuigen aan ‘de antibiotica’. Deze heeft ervoor gezorgd dat ze nu weer de oude is. Ze eet weer, ze beweegt weer normaal & sport en ze lacht weer !! Allemaal dingen die we die periode hebben moeten missen.

Uiteraard heb ik ook leuke dingen beleefd. Helaas hebben we nog niet veel met z’n drieën het eiland kunnen bezichtigen, omdat we pas sinds begin februari twee scooters hebben. Drie meiden op één scooter werkt niet. Aangezien Jolanda een lange periode offline is geweest heb ik deze periode vooral dingen gezien met Anne. Ook heeft Jolanda een voorliefde voor windsurfen, dus toen ze nog niet ziek was en wij maar 1 scooter hadden, werd zij veel afgezet op Jibe, waar zij haar geluksmomentjes beleefde.

24 januari heb ik met Anne een tour gemaakt op onze scooter langs de zoutpannen, de roze meren en de slavenhutjes. Onderweg prachtige stranden, rotspartijen en andere uitzichten gezien. Ook zijn we die dag langs Pink Beach geweest. Op Pink Beach was vroeger het zand echt roze! Nu zie je alleen nog een roze gloed op het zand en op de schelpen. Wat ook leuk was om te zien, waren de kite-surfers op het strand ernaast. Die sport ziet er echt vet uit, ook heel gevaarlijk, maar zeker heel erg vet!
De volgende dag heb ik met Anne, Donkey Sanctuary, bezocht. Hier werkt Kiki. Ik ken haar van mijn basisschoolperiode. Dit tripje was een hele beleving. Ik had nooit verwacht bang te zijn voor een paar ezels. Voor een of twee ezels ben ik niet bang hoor! Die vind ik zelfs lief en leuk. Maar… voor plotseling 15 ezels om je heen WEL! Imagine… Anne en ik samen op een scooter. Sta je even stil, word je omsingeld door ezels omdat zij waarschijnlijk roken dat ik wortels in mijn tas had. Ik moest ook mijn tas boven mijn hoofd houden om te voorkomen dat mijn tas een maaltijd werd.
Deze beleving heeft er ook voor gezorgd dat ik mijn kuit een beetje verbrand heb aan de knalpijp van de scooter (update: hier gaat het nu ontzettend goed mee! Je ziet er bijna niks meer van!). Het grappige hiervan was dat ik mijn huisgenootjes vanaf het begin waarschuwde voor de knalpijp. Maar door de hobbelige weg en mijn schrikreactie, heb ik niet geluisterd naar mijn eigen waarschuwing. Je hebt hier een lokaal goedje genaamd ‘Onima’. Dit is echt een wondermiddel! Hier zweer ik op!
Ik blijf ezels erg lieve beesten vinden hoor! Zolang ze me maar niet plotseling omsingelen en gaan knabbelen aan mn kleren of andere eigendommen ;).

Ondanks dat ik op een eiland zit, met heel veel zon, hoge temperaturen en nog meer zon, probeer ik wel een beetje sportief te zijn. Zwemmen in ons zwembad of in de zee doe ik een paar keer per week. Ook probeer ik iedere week een keer naar Jibe te fietsen. Dit is ongeveer 12 km heen. Eenmaal daar aangekomen ga ik zwemmen, even uitrusten en genieten in de zon. Daarna ga ik weer 12 km terug; sportief toch ;)
Op 1 februari heb ik voor het eerst op een windsurfboard gestaan! Echt heel erg leuk was dit! Jolanda is echt een super windsurf-teacher! Ze heeft gelukkig heeel erg veel geduld! Ik ben echt heel erg vaak van mijn board gevallen; de volgende dag had ik zelfs blauwe plekken! Maar ik blijf het proberen!!

2 februari zijn we ’s avonds naar Jibe geweest op de scooter om van de life music van “Jeroen and Friends” te genieten. Dit was echt heel erg gezellig! Half Bonaire was er, en de sfeer was SUPER! Iedereen genoot van de gezelligheid, muziek en de prachtige sterrenhemel. Ik heb die avond, achterop de scooter, versteld gestaan van de hoeveel sterren die je kunt zien als het echt helemaal donker is. Het was echt prachtig! Ik houd persoonlijk niet van om alleen in het donker te zijn; maar onder die sterrenhemel… wow…

3 februari heb ik met Anne de kindercarnavalsoptocht bekeken. Al die dansende en lachende kinderen; daar wordt je gewoon vrolijk van. Hierna hebben we heerlijk ge-bbqt bij de familie van Anne. Echt heerlijk gegeten die avond en genoten van de gastvrijheid en gezelligheid.

4 februari heb ik met Anne een ontdekkingstocht gedaan op de scooter naar Rincon. Heerlijk om die wind door je haren te voelen. Rincon blijkt het piratendorp te zijn, waar vroeger de piraten hun ‘buit’ verstopten. Dit omdat het dorp verscholen zit tussen de bergen. Het meest indrukwekkende vond ik dan ook het punt dat je boven op de berg was en Rincon binnen reed. Wat een prachtig uitzicht!! Aan de ene kant heb je ontzettend hoge cactussen; van zeker 3 a 4 meter. Aan de andere kant zie je nog net het uitzicht van de Caribische Zee. De sfeer in Rincon vond ik echter wel dubbel. Hier voelde ik minder de gastvrijheid dan in Kralendijk. Hoe dit kan? Geen idee! In Rincon hebben we de Grotten van Lourdes bekeken. Dit is simpelweg een bidplaats in de openlucht op een prachtige locatie in de bergen.

8 februari heb ik met mijn groep 8 de Carnavalsoptocht gelopen als pauw. Onze school had het thema ‘Uit een ei’. Iedere groep was een ander dier. We hadden; kuikens, schilpadden, krokodillen, vogels, dino’s, pauwen, vlinder/rups en Calimero. Het was echt een hele beleving. Iedereen voelde zich mooi en was gezellig. Tijdens de optocht heb ik veel gedanst en gelachen. Ik vond het wel erg warm en uitputtend hoor! Ik heb de dag erna toch wel even rustig aan moeten doen. Ik ben tijdens de optocht ook heel erg verkleurd! Van 2 uur optocht kon je letterlijk alles zien wat ik aanhad! Ik heb zelfs de afdruk van mijn schmink nog op mijn arm zitten! Ook mijn masker is te zien op mijn gezicht! Maar het was echt een ervaring die ik niet had willen missen. Ook de optocht van ‘het-grote-mensen-carnaval’ op 10 februari was echt een bijzondere ervaring. Dit was gewoonweg prachtig! Al die veren, schmink, glitters, (Antilliaanse) muziek en gezelligheid! Sommige vrouwen die meeliepen, liepen op hakken waarbij ik bij het idee dat ze daarop zo lang moesten dansen, al pijn in mijn voeten kreeg! Maar het was echt prachtig! Een van mijn leerlingen liep ook mee in de optocht. Ze zag er echt prachtig uit!
Echt leuk om te zien dat dit een stuk cultuur is voor de mensen hier. Uiteraard hoort er bij carnaval de nodige alcohol, dus deze werd gedronken tijdens de optocht door de lokale mensen. Wij, als Hollanders, dachten dat het feesten ’s avonds nog door zou gaan. Nou dat was helaas niet zo. De muziek was gewoonweg Hollandse carnavalsmuziek; helaas. Maar ondanks dat, heb ik genoten van het Carnaval vieren op Bonaire. Morgenavond is er nog een optocht met allerlei lichtjes en het ritueel verbranden van een pop; ik ben heel erg benieuwd, maar het zou erg mooi moeten zijn volgens de verhalen.

Stage gaat heel goed. Ik heb echt een leuke groep 8. Na de vakantie ga ik hele dagen draaien en gewoon verder gaan met wat ik nu al doe. Het team is erg leuk en behulpzaam. Het zijn vooral Nederlandse leerkrachten die voor een paar jaar naar Bonaire zijn gekomen om te werken.
Behalve dat ik voor groep 8 sta, heb ik ook al een keer ingevallen in groep 5. Echt heel erg fijn dat het team mij nu al zo vertrouwd voor zulke situaties!

Snorkelen doe ik nog steeds erg graag! Het is nog steeds ontzettend mooi om te snorkelen. Ik sta nog steeds versteld van de diversiteit van de vissen én hoe dichtbij je eigenlijk het onderwaterparadijs hebt. Op sommige plaatsen hoef je letterlijk maar een paar meter te zwemmen en je ziet al prachtige vissen! Ik heb ook al hele exotische vissen gezien; papegaaivissen, trompetvissen, koffervissen, nemo-vissen, dora-vissen, neonvissen en nog veel meer soorten koraalvissen in veel verschillende kleuren, vormen en grootten. Ik heb ook al mijn eerste murene gezien; helaas nog geen schildpadden, haaien en roggen, maar daar heb ik nog genoeg tijd voor. Het blijkt dat er 3 Mantaroggen met een spanwijdte tussen de 7 en 7,5 meter zwemmen rond het eiland… dus misschien…. (ik hoop het zo!!). Ook worden er soms dolfijnen gespot! Ik hoop zoooooo graag dat ik die een keer mag zien in het wild!

Aankomende week heb ik carnavalsvakantie en ga ik genieten van het eiland en doen waar ik zin in heb. Donderdagavond komen mijn ouders gezellig voor een weekje langs om hopelijk net zo verliefd te worden op het eiland als ik (hoop ik!).
Hopelijk zijn jullie nu weer op de hoogte. Ik ga proberen mijn reisverslag bij te houden, maar ik kan niks beloven.

Poco, Poco!
Ayo!